جراحی دیسک کمر یا عمل دیسک بیرون زده

جراحی دیسک کمر، به فرآیند جراحی گفته می‌شود که در آن بخشی از دیسک بین مهره‌های کمری در ناحیه کمر برداشته می‌شود و البته ماهیت این جراحی به نوع و شدت آسیب فرد بستگی دارد. دیسک‌ها ساختارهای نرمی هستند که بین مهره‌های کمری قرار گرفته و نقش جذب فشار را بر عهده دارند. برای آشنایی با عمل جراحی دیسک کمر و برخی موارد دیگر در این زمینه، پیشنهاد می‌کنیم تا پایان این مطلب با ما همراه باشید.

عمل جراحی دیسک کمر

عمل جراحی دیسک کمر، یک روش درمانی است که برای معالجه مشکلات ناشی از دیسک بین مهره‌های کمری مورد استفاده قرار می‌گیرد. در برخی موارد، دیسک کمری ممکن است فشار بیش از حدی به عصب‌های کمری وارد کند و علائمی همچون درد شدید، درد پاها، ضعف عضلانی و مشکلات حسی در پاها ایجاد کند.

عمل جراحی دیسک کمر به منظور کاهش فشار از عصب‌های کمری و کاهش عوارض مرتبط با دیسک آسیب‌دیده انجام می‌شود. در این عمل، بخش آسیب‌دیده از دیسک برداشته و فضای لازم برای آزادسازی عصب‌ها ایجاد می‌شود. این عمل می‌تواند به صورت باز (open surgery) یا با استفاده از روش‌های کم‌تهاجمی (minimally invasive) انجام شود.

در جراحی باز، یک برش بزرگ در ناحیه پوستی کمر انجام می‌شود و دسترسی مستقیم به دیسک فراهم می‌شود. در حالی که در روش‌های کم‌تهاجمی، از برش‌های کوچکتر و ابزارهای ویدئوسکوپیک استفاده می‌شود تا به طور دقیق‌تر و با کمترین تخریب دسترسی به دیسک را فراهم کند.

جراحی دیسک کمر در آقایان متفاوت است؟

جراحی دیسک کمر در آقایان و خانم‌ها از لحاظ اصول عملیاتی مشابه است. هدف اصلی این جراحی در هر دو جنس، کاهش فشار از عصب‌های کمری و کاهش عوارض مرتبط با دیسک آسیب‌دیده است. اما در برخی موارد، ممکن است جنسیت تاثیری در برخی جوانب جراحی داشته باشد. در زیر به برخی از مواردی که در جراحی دیسک کمر ممکن است در آقایان متفاوت با خانم‌ها باشد، اشاره می‌شود:

عواملی مانند تراکم عضلانی، ساختار بدنی و استقامت عضلانی می‌توانند در روش و نتیجه جراحی متفاوتی در آقایان ایجاد کنند.

 ضخامت عضلات شکمی: ضخامت عضلات شکمی در آقایان ممکن است بیشتر باشد. این موضوع ممکن است نیاز به برش بزرگتری در ناحیه پوستی کمر را در جراحی باز داشته باشد.

تأثیر سطح تستوسترون: سطح تستوسترون (هورمون جنسی مردانه) می‌تواند در ترمیم بافت‌ها و بهبود بعد از جراحی تأثیر داشته باشد. اما از نظر اصول عملیاتی، جراحی دیسک کمر در آقایان و خانم‌ها تفاوت چشمگیری ندارد.

 چه زمانی باید جراحی دیسک کمر انجام داد؟

اگر درد و سایر علائم فتق دیسک کمر پس از مدت شش هفته ادامه یابد، به احتمال زیاد جراحی دیسک کمر نظر گرفته می‌شود. برخی از دوره های زمانی که انجام این جراحی برای افراد یکسان است.

• درد شدیدی در قسمت کمر وجود دارد و فرد بیمار در برخی فعالیت‌های روزانه مانند ایستادن و راه رفتن دچار مشکل می‌شود.
• علائم عصبی پیشرونده تجربه می‌شود مانند بدتر شدن ضعف پا عملکرد روده و مثانه دچار مشکل می‌شود
• روش‌های درمانی دیگر مانند دارو، فیزیوتراپی و سایر درمان‌های غیرتهاجمی علائم را کاهش نداده باشند.

برای عمل دیسک کمر به چه جراحی مراجعه کنیم؟

برای جراحی دیسک کمر، معمولا به پزشکان تخصصی در این حوزه مراجعه می‌شود. دو نوع پزشکی که می‌توانند در درمان دیسک کمر کمک کنند عبارتند از:

1. متخصص اعصاب : این پزشکان متخصص در بیماری‌ها و اختلالات عصبی هستند. آنها تشخیص می‌دهند که آیا دیسک فشرده ممکن است علت علائم شما باشد و آیا جراحی لازم است یا خیر. آنها می‌توانند نوع جراحی مناسب را تعیین کنند و عمل جراحی را انجام دهند.

2. متخصص جراحی فشار عصبی (ارتوپدیک فشار عصبی): این پزشکان تخصص دارند در تشخیص و درمان مشکلات فشار عصبی، از جمله دیسک فشرده. آنها توانایی انجام جراحی‌های فشار عصبی را دارند و می‌توانند درمان این مشکل را انجام دهند.

عمل دیسک کمر برای چه افرادی انجام می‌شود؟

اگر بیماری زمینه‌ای نداشته باشید و دیگر قسمت‌های بدن سالم باشند، با توجه به شرایط زیر پزشک جراحی دیسک کمر را توصیه می‌کند.

• درد کمر به قدری زیاد است که فعالیت‌های روزمره را به سختی انجام می‌دهید.
• ضعف و بی حسی بر اثر فشار دیسک روی اعصاب
• ناتوانی در کنترل مثانه یا روده
• ایستادن و راه رفتن دشوار شود

همه افراد دارای دیسک کمر باید جراحی انجام دهند؟

همه افراد دارای دیسک کمر نیاز به جراحی ندارند. در واقع، جراحی معمولا به عنوان یک گزینه درمانی در نظر گرفته می‌شود و در مواردی که سایر روش‌های غیرجراحی برای کاهش علائم و بهبود وضعیت بیمار موثر نباشند نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بسیاری از موارد دیسک کمر با استفاده از ترکیبی از درمان های غیرجراحی مانند استفاده از آرام بخش ها، فیزیوتراپی، تمرینات تقویتی، تزریقات ضد التهاب و فیزیوتراپی زیر نظر متخصص اعصاب قابل مدیریت هستند. این روش‌ها معمولا در کاهش علائم موثر هستند و بیماران بدون نیاز به جراحی بهبود می‌یابند.

به هر حال، در مواردی که علائم شدید به وجود آمده است که با درمان های غیرجراحی کنترل نشده اند و باعث محدودیت شدید در عملکرد روزمره فرد می‌شود، ممکن است جراحی مورد نیاز باشد. در این موارد، دکتر مسعود شیروانی تصمیم می‌گیرند که آیا جراحی لازم است یا خیر و نوع دقیق جراحی را تعیین می‌کنند.

جراحی دیسک کمر چه عوارضی دارد؟    

جراحی دیسک کمر مانند سایر جراحی‌ها عوارضی به همراه دارد. عوارض جراحی دیسک کمر برای همه افراد یکسان نیست. انتخاب بهترین جراح متخصص و نداشتن بیماری زمینه‌ای فرد بیمار و همچنین رعایت نکات مراقبتی بعد از جراحی می‌تواند عوارض این جراحی را کاهش دهد. برخی از عوارضی که امکان دارد بعد از جراحی به وجود بیاید شامل موارد زیر است: 

• بروز علائم مداوم مانند ضعیف شدن ستون فقرات، لغزش دیسک دیگر یا تشکیل استخوان جدید یا ضخیم شدن رباط
• عفونت در محل ایجاد برش
• لخته شدن خون پس از جراحی
• پارگی دورال ( بافت کیسه مانند که نخاع و اعصاب نخاعی را می‌پوشاند.
• نشت مایع مغزی نخاعی که باعث سردرد و نشت زخم می‌شود
• آسیب عصبی و فلج بر اثر خونریزی داخل ستون فقرات، نشت مایع نخاعی، آسیب ناگهانی به اعصاب حین جراحی، آسیب تصادفی به عروق خونی که خون نخاع را تامین می‌کنند.
• مشکلات مجاری ادراری
• مشکل در اجابت مزاج
• ناموفق بودن عمل

عمل دیسک کمر باز بهتر است یا بسته؟

تصمیم بین انجام عمل دیسک کمر به صورت باز یا بسته به عوامل مختلفی از جمله موقعیت دقیق دیسک فشرده، شدت علائم، تاریخچه پزشکی فرد و توصیه‌های پزشک معالج بستگی دارد. هر دو روش جراحی به طور کلی می‌توانند برای درمان دیسک کمر موثر باشند، اما هر کدام دارای ویژگی‌ها و مزایا و معایب خود هستند.

1. عمل باز دیسک کمر (Open Surgery): در این روش، جراحی با ایجاد برش بزرگ در پوست و باز کردن بافت‌های اطراف ناحیه کمر انجام می‌شود. این روش به جراحان امکان می‌دهد تا به خوبی به منطقه مورد نیاز دسترسی داشته باشند و عملیات را انجام دهند. برخی از مزایا شامل دسترسی واضح تر به دیسک فشرده، قابلیت انجام روش‌های جراحی پیچیده‌تر و توضیحات دقیق‌تر در مورد زخم و کاهش فشار عصبی است. با این حال، این روش ممکن است نیازمند بیشترین زمان برای بهبود و بازیابی بیمار باشد و ممکن است خطر عفونت و خونریزی بیشتری داشته باشد.

2. عمل بسته دیسک کمر (Minimally Invasive Surgery): در این روش، با استفاده از ابزارهای کوچک و تکنیک‌های ویدئویی، جراحی از طریق برش کوچکتر و بهترین دسترسی به ناحیه مورد نیاز انجام می‌شود. این روش معمولاً کمتر از عمل باز زمان برده و بازیابی سریع‌تری دارد. همچنین، خطر عفونت کمتری دارد و علائم جراحی کمتری دارد. با این حال، در برخی موارد، دسترسی به منطقه مورد نیاز و توضیحات دقیق‌تر ممکن است دشوارتر باشد.

نکته مهم این است که از هر روشی برای عمل دیسک کمر استفاده کنید باید تمامی نکات مراقبت بعد از جراحی دیسک کمر را بشناسید و رعایت کنید تا نتیجه خوبی حاصل گردد.

جمع بندی مقاله

جراحی دیسک کمر در صورتی که روش‌های غیرجراحی نتیجه ندهند و علائم شدید و محدودیت‌های عملکردی وجود داشته باشد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. جراحی می‌تواند علائم و درد کمر را کاهش داده و بهبود عملکرد روزمره و کیفیت زندگی فرد را به همراه داشته باشد. اما خطرات و عوارض جراحی، بازیابی زمان‌بر و احتمال عود بیماری نیز وجود دارد.